Γεννήθηκε το 1902 στη Δίρχα της Τραπεζούντας όπου είχε εγκατασταθεί η οικογένεια του στα μέσα του 19ο αιώνα προερχόμενη από την ενορία Ισχανάντων. Ήταν το μικρότερο από τα έξι παιδιά του Δημήτριου-«Μήτου» Τσιρίπ και της συζύγου του Αγάπης. Αδέρφια του ήταν ο Νικόλαος, ο Ιάκωβος, ο Παναγιώτης, η Σοφία και η Ελπίδα. Το Φεβρουάριο του 1918 ακολούθησε την οικογένειά του, που κατέφυγε στα βουνά της γενέτειράς της. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους κατ’ εντολή του πατέρα του κατέβηκε στην Τραπεζούντα μαζί με τη μητέρα του και τη μικρότερη αδερφή του Ελπίδα και από εκεί αναχώρησαν για το Βατούμ. Έζησαν για ενάμιση περίπου χρόνο στο Σοχούμ, όπου ήταν εγκατεστημένη με την οικογένειά της η μεγαλύτερη αδερφή του Σοφία και στα μέσα του 1920 επέστρεψαν στη Σαντά. Από τότε, ενήλικας πλέον, συμμετείχε στην αντάρτικη ομάδα του πατέρα του. Υπήρξε το μόνο μέλος της οικογένειας που επέζησε της καταστροφής. Μετά το θάνατο των υπόλοιπων μελών της οικογένειας και τη διάλυση της αντάρτικης ομάδας των Τσιριπάντων, όντας επικηρυγμένος από τις τουρκικές αρχές, βρήκε καταφύγιο στη φιλική οικογένεια του Θεόδωρου Τσακαλίδη («Τρανξόγλη») ο οποίος με πλαστά χαρτιά και παρουσιάζοντας τον ως γιό του κατάφερε να τον φέρει μαζί του στην Ελλάδα. Αρχικά εγκαταστάθηκε στο Σιδερά Κοζάνης, όπου παντρεύτηκε την κόρη του Τρανξόγλη Παρθένα, η οποία όμως πέθανε σαράντα ημέρες μετά τη γέννηση της κόρης τους Κατίνας. Το 1925 εγκαταστάθηκε στον Άγιο Δημήτριο Κοζάνης, όπου παντρεύτηκε τη Σωτηρία Αραβοπούλου από το Χαψίκιοϊ της Ματσούκας. Ο Παναγιώτης Τσιριπίδης πέθανε στον Άγιο Δημήτριο το 1976.
Έρευνα: Δημήτρης Πιπερίδης
