Γεννήθηκε το 1870 στην ενορία Ζουρνατσάντων της Σαντάς. Γονείς του ήταν ο Παύλος Κεχιόπουλος και η Παρθένα. Είχε τρία αδέρφια, το Σοφοκλή, το Θεμιστοκλή και την Αναστασία. Σε ηλικία 11-12 ετών ακολούθησε την οικογένειά του, η οποία μαζί με άλλους Σανταίους μετανάστευσαν στην Αμπχαζία και ίδρυσαν το χωριό Κούμα (Μιχαήλοφκα). Σπούδασε στη θεολογική σχολή του Καζάν και χειροτονήθηκε ιερέας. Μετά τον θάνατο του πατέρα του ανέλαβε να ιερουργεί στον Ι.Ν. Πέτρου και Παύλου του χωριού του. Είχε παντρευτεί τη Χριστίνα Χιονίδου από το γειτονικό χωριό Ζουρνατσάντων ή Αντρέεφκα, η οικογένεια της οποίας, όπως και η δική του, είχε μεταναστεύσει το 1881 από την ενορία Ζουρνατσάντων της Σαντάς στην Αμπχαζία. Ο παπά Θεόφιλος και η πρεσβυτέρα του απέκτησαν οκτώ παιδιά, τη Σοφία, το Χαράλαμπο, την Ελένη, τη Βαρβάρα, τον Παύλο, τον Πέτρο, τον Αλέξανδρο και τον Κωνσταντίνο. Το 1933 το σοβιετικό καθεστώς συνέλαβε τον παπά Θεόφιλο και τον φυλάκισε αρχικά στο Αστραχάν κι εν συνεχεία στην περιφέρεια του Αρχάγγελσκ, όπου θα καταφέρει να επιβιώσει ύστερα από 20 χρόνια κράτησης. Το 1949, κατά τη διάρκεια των εκτοπισμών των Ελλήνων της Αμπχαζίας από το σοβιετικό καθεστώς, η οικογένειά του ακολούθησε τη μοίρα των συγχωριανών της κι εξορίστηκε στο Καζακστάν. Μετά τον θάνατο του Στάλιν το 1953 ο παπά Θεόφιλος αφέθηκε από τις φυλακές, όπου κρατείτο, αναζήτησε την οικογένειά του, την οποίαν και βρήκε στο Καζακστάν στην πόλη Τσουλακτάου (αργότερα θα μετονομαστεί σε Καρατάου). Εκεί συνέχισε να εκτελεί τα ιερατικά του καθήκοντα μέσα σε σπίτια, διότι στην πόλη δεν υπήρχαν εκκλησίες . Ο παπά Θεόφιλος Κεχιόπουλος πέθανε στο Καρατάου το 1957 σε ηλικία 87 χρονών και ενταφιάστηκε στο παλιό νεκροταφείο του Sakhzavod στην εκκλησία της Παναγίας στην πόλη Τζαμπούλ.
Έρευνα: Χρήστος Αηδονίδης
