Γεννήθηκε το 1915 στην ενορία Δαφνούντος της Τραπεζούντας, όπου είχαν εγκατασταθεί οι γονείς του Φωκίων Λιανίδης και Ευρύκλεια Τεμιρτζόγλου. Πέρασε τα πρώτα του καλοκαίρια στην ενορία Ισχανάντων, δίπλα στους παππούδες του Συμεών και Ζωή Λιανίδη. Σε πολύ μικρή ηλικία ακολούθησε την οικογένειά του, που κατέφυγε στον Καύκασο και εγκαταστάθηκε στο Κουταΐς της Γεωργίας, όπου ζούσε με τον άντρα της η αδερφή του Κυριακή. Το 1921 η οικογένεια ήρθε στην Ελλάδα και μετά από σύντομη παραμονή στους προσφυγικούς θαλάμους της Καλαμαριάς εγκαταστάθηκε στον Καταχά Πιερίας, απ' όπου επέστρεψε πολύ γρήγορα στην Καλαμαριά. Ο Σίμος Λιανίδης σπούδασε με μεγάλες δυσκολίες στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εργάστηκε επί σειρά ετών ως καθηγητής φιλόλογος. Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής κατέφυγε σε συγγενείς του στη Νέα Σάντα Κιλκίς, όπου ίδρυσε το Αγροτικό Φροντιστήριο Νέας Σάντας, χάρη στο οποίο κατόρθωσε να σπουδάσει ένας πολύ μεγάλος αριθμός νέων του χωριού. Μεταπολεμικά αναδείχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους Ποντίους λογοτέχνες και λαογράφους. Έζησε επί πολλά χρόνια στην Αθήνα και διατέλεσε επί είκοσι χρόνια γενικός γραμματέας της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών. Πέθανε στο πατρικό του σπίτι στην Καλαμαριά το 2001.
Έρευνα: Δημήτρης Πιπερίδης
καλησπερα….ειχα την τυχη….να εχω τον ανωτερω κυριο….καθηγητη φιλολογο απο το 1971-1976….οτι ειμαι σημερα σαν πολιτης οφειλω….στον Κυριοκαθηγητη….ας ειναι αιωνια η μνημη….και καλο παραδεισο…να εχη